Het is elke keer een bijzondere ervaring. Naast complete vreemden te zitten tijdens de lunch of diner en vervolgens in gesprek komen over hele kwetsbare onderwerpen en oprecht in elkaars hart mogen kijken. Vandaag had ik het genoegen om te dineren samen met een Mongoolse dame die als dokter in Kabul heeft gewerkt en nu psychologie studeert in de USA en met een Amerikaanse die in India woont en werkt met kwetsbare vrouwen. Beide vrouwen hadden al heel wat gezien van de gebrokenheid in het leven en ellende van de wereld. Maar ondanks deze ervaringen waren ze allebei hoopvol voor de toekomst omdat het Zijn toekomst is. Niet als gemakkelijke zoethouder maar als doorleefd geloof dat God erbij is.
Ook in de gesprekken met mijn tafelgroep (Zuid-Korea en Singapore) deelden we pijnlijke momenten uit ons leven. En ineens is de grappige man een kwetsbare vader die zijn zoon heeft verloren en leeft de wijze oudere met teleurstelling uit het verleden.
Vandaag was het thema op L4 ‘Servanthood’. Het dienen van de ander vanuit de navolging van Christus. Hierbij werden ook waardevolle inzichten gedeeld over kwetsbaarheid. We weten dat kwetsbaarheid niet echt een concept is wat door onze samenleving begrepen of gewaardeerd wordt. Tegelijk is het wel de brug die ons brengt naar het ervaren van liefde. Misschien herken je het wel in een discussie met je partner of een conflict met een collega; wie is de eerste die op de ander afstapt? We zijn zo bang om onszelf te verliezen dat we de ander niet tegemoet durven komen. En juist daardoor verliezen we de ander en vinden we onszelf niet meer.
Een boeiend inzicht van één van de jongvolwassenen die als ‘Young Leaders’ worden getypeerd is dat we denken dat een win-win situatie ideaal is. Maar in Gods Koninkrijk gaat het om ‘lose-lose situation’. Als we allebei geven, niet meer hoeven te winnen maar gaan delen ontstaat er verbinding, herstel en verwachten we het van God.
Vaak hebben we een veilige omgeving nodig, juist als je al eerder gekwetst bent, het niet veilig was en je teleurgesteld bent geraakt in anderen. De oproep vandaag was om te stoppen met het zoeken naar die veilige plaats die anderen moeten bieden aan jou maar juist het creëren van een veilige plek voor de ander.
In het avondprogramma werd de kwetsbaarheid ook gevoeld toen een vrouw vertelde over hoe ze als 16 jarig meisje slachtoffer werd van de porno industrie en alle hoop had verloren. Maar ook de moeilijke tijd daarna toen ze gelukkig was bevrijd door IJM en weer ‘mens kon worden’. Verzoend met zichzelf, haar verleden en zelfs met de daders.
Deze verzoening stond ook centraal in de verhalen uit Burundi, Palestijnse gebieden, Oekraïne en Congo. Heel terecht werd door Lausanne benadrukt dat er veel meer landen, gebieden zijn waar gebrokenheid, oorlog en onrust bestaat en dat in een kort interview altijd tekort wordt gedaan aan het onrecht en de ellende die mensen meemaken. Om te komen tot verzoening werden waardevolle inzichten gedeeld:
- Om te kunnen bewegen van ’truth-owning’ naar ’truth-seeking’ is het nodig om bereid te zijn om nederig te luisteren naar een ander perspecief
- Herstel ontstaat als er geluisterd wordt en er ruimte is voor pijn en boosheid in een gezamenlijk verhaal of op z’n minst erkenning van elkaars geschiedenis.
- Vergeving begint bij het zien van de ander als ‘mens’ in plaats van de vijand. Het ontkennen van onrecht helpt hier niet bij, juist het erkennen van onrecht geeft ruimte voor gesprek.
‘Without justice, peace is holllow. Without forgiveness, justice becomes another weapon in the fight.’
