Als iets mij heeft geraakt tijdens Lausanne 4 zijn het de ontmoetingen met zoveel mooie mensen. Tijdens de gesprekken in mijn groep, aan tafel tijdens lunch en diner, wachtend in de rij en zelfs in de metro terug naar de hotelkamer. Overal waar je zit of loopt is een gesprek maar één vraag weg. ‘Where are you from?’, ‘What is your ministry?’ of eenvoudigweg ‘how are doing?’. Vaak is dit de start van een indrukwekkend verhaal over Gods weg met mensen. Een aantal voorbeelden

Bayar uit Mongolië 

In de rij voor de lunch kwam ik in gesprek met Bayar en met de goed verzorgde lunchbox in onze hand zijn we samen gaan zitten voor de maaltijd. Hij is vanuit Mongolië verhuisd naar Zwitserland waar hij pastor is van een kleine Mongoolse kerk, daarnaast werkt hij als bijbelvertaler.

 

Jongil uit Zuid-Korea 

Terwijl ik even naar buiten loop voor een frisse neus kom ik in gesprek met een vriendelijke man naast mij op een bankje. Het blijkt dat hij missiologie heeft gestudeerd en nu in Zuid-Korea les geeft. We komen gelijk in gesprek over pionieren. Ondertussen heeft hij een voorbijgaande student geroepen om een foto te maken die ik later op Facebook tegenkwam 😊

Joël uit Japan 

Can I sit here? En zo komt er een beleefde Japanese man tegenover me zitten. Joël is als enige van zijn gezin tot geloof gekomen nadat hij ontdekte dat de wetenschap, waar hij heilig in geloofde, niet de antwoorden gaf op het leven. Vervolgens heeft hij zijn studie nucleaire chemie gewijzigd in data analyse om daarmee God te dienen. Hij heeft een datamodel ontwikkelt waarmee in Japan bepaalt kan worden wat de beste plek is om een kerk te starten omdat maar 1,5% van de Japanse bevolking christen is. 

Emanuvel uit Pakistan 

Tijdens het diner heb ik me voorgesteld aan een man uit Pakistan maar hij was al klaar met zijn eten. Later op de avond lopen we elkaar weer tegen het lijf en komen opnieuw in gesprek. Hij is een 3e generatie christen, dit blijkt belangrijk te zijn want 1e generatie christenen bestaan ‘officieel’ niet omdat niemand een ander geloof mag aannemen, zich bekeren. Evangelisatie is dus ook verboden in Pakistan en veel christenen worden vervolgd. Maar Emanuvel werkt voor een organisatie die met social media evangeliseert onder zijn volk. Dit kan door verhalen te vertellen over het oude testament, zolang de personen maar bekend zijn in de Koran. De naam van Jezus mag echter nergens gebruikt worden. Bijzonder genoeg hoeft dat ook niet want Jezus openbaart zichzelf in dromen, volgens hem. Anderen gaan meer lezen, stellen vragen en ontdekken dan dat Jezus de waarheid is. Een bijzonder ontmoeting op de dag waarin de Vervolgde kerk centraal staat tijdens ons congres. 

Maar ook met de Nederlandse groep hebben we mooie gesprekken, onze ervaringen in Seoul zetten sommige thema’s in onze eigen kerken ineens in een ander daglicht. En ondanks al onze verschillende achtergronden ervaren we de ruimte om elkaar te bevragen. 

Dit sluit mooi aan bij de oproep van Anne Zaki; 

It is time we restored the lost art of church discussions. The art of talking and listening to each other. Even to those who oppose our views on how to interpret the Bible, or how to worship or who should lead in the church, or wich country to bless and wich nation to curse.