“Repentance paves the way for revival.” (Bekering baant de weg voor opwekking.) Dat zette mij aan het denken, allereerst als het gaat om mijn eigen kleine context in Noord-Holland. Het was de Braziliaanse Sarah Breuel die dit maandagochtend naar voren bracht op de Lausanne 4 conferentie.

We waren de dag begonnen met een bijdrage van Rev. Dr. Femi Adeleye naar aanleiding van Handelingen 2: “The Coming of the Promised Spirit – No Mission without Power”. Zonder de kracht van de Heilige Geest komt er van missionair zijn niets terecht. De discipelen hadden de belofte van de Heere Jezus gekregen (Hand. 1:8), maar moesten wachten en bidden. Pas bij de komst van de Heilige Geest (Hand. 2) kon Gods boodschap verkondigd worden. In het vervolg wordt de uitwerking daarvan zichtbaar: het brengt tot berouw en vervolgens tot een opwekking (Hand. 2:37-41). Alleen op die manier kunnen volgelingen van de Heer Jezus een kanaal worden voor Gods missie. En daar is het misgegaan in Europa. We zien de gevolgen daarvan om ons heen, zeker ook in Nederland. Maar Sarah Breuel sprak ook over hoop voor Europa, want “God is not done with you yet.”

Daarmee werd mij, als CGK-dorpsdominee, inderdaad een spiegel voorgehouden als ik denk aan de situatie in Nederland. Zijn we niet hoogmoedig geworden? Wij weten precies hoe het zit en moet. Waar nodig zeggen we dat ook tegen die ander. Zo hebben we jarenlang zendings- en evangelisatiewerk gedaan. Ondertussen werd dat ook de houding naar elkaar, als kerken (denominaties) in Nederland, als kerkelijke gemeenten onderling. En zelfs binnen gemeenten werd dat de houding naar elkaar toe. Maar waar werkt de Heilige Geest dan (nog)?

En wat is het effect? De kerken lopen langzaam leeg (of soms ook heel snel), ook in Opperdoes. Dat is een ontwikkeling die al langer gaande is. Voor de CGK Opperdoes – ik heb het eens wat uitgezocht – al sinds de jaren ’80. Tegelijkertijd blijven we nog wel overtuigd van ons eigen gelijk en proberen we zo ons kerkelijk leven overeind te houden, maar vol interne strijd. Er is berouw en bekering nodig. Erkenning van schuld dat we daarin Gods missie in de weg zijn gaan zitten. Met de beste bedoelingen wellicht. Daar ben ik voorlopig nog niet klaar mee. Herken je er (ook) iets van? We hebben onszelf vleugellam gemaakt. Om met het evangelie naar onze naaste toe te gaan, hebben we een opwekking nodig, omdat we Gods Geest nodig hebben. En de weg wordt ons gewezen. Gevouwen handen, belijdenis van schuld, een weg van bekering en geloof, en zo biddend de krachtige werking van Gods Geest verwachten.